Quoting: ravi_gham
از اين زاويه ببين كه همه عرفان اون لحظه اي هست كه بنده از عشق به خالق در هستي حل ميشه وجودش
فنا آخرين مرحله عشقه يعني مرحله اي كه عاشق در وجود معشوق حل ميشه
و جز اون هيچي نميبينه
تصورش سخته كه مثلا يه مار تو رو به ياد خدا بياندازه و تو نتوني بهش آسيب برسوني
تا برات پيش نياد من نميتونم با كلمات اين حال رو برات معنا كنم
وقتي اونجور ميشه
همه چيز خاصيت فيزيكي خودش رو از دست ميده انگار كه دنيا حركتش آهسته ميشه
ديگه نه گرگ خونخواره نه بره بي پناه
هر رودي دريايي ميشه و هر بودي (به معني بودن ) بودا ميشه
يعني همه ذرات خلقت پيامبر حق ميشن
بگرفتي؟